Soms zie je als je uitzoomt opeens een rode draad. In drie coachings vandaag ging het over realiseren van de bedoeling: die van jezelf & de organisatie. Over bewust zijn van je automatische piloot van hoe het hoort of moet of wat er verwacht wordt. Over verdraaide organisaties waar de systeemwereld belangrijker is geworden dan de leefwereld. En over afgestemd zijn op je eigen bedoeling. En steeds kwamen de drie manieren van sturen naar voren: sturen vanuit wilskracht, sturen vanuit het verleden en oude patronen en sturen door in te spelen op de toekomst die op je afkomt.

Het deed me denken aan dit gedicht van Rutger Kopland:

Hoe zal ik dit uitleggen, dit waarom
wat wij vinden niet is
wat wij zoeken?

Laten we de tijd laten gaan
waarheen hij wil,

en zie dan hoe weiden hun vee vinden,
wouden hun wild, luchten hun vogels,
uitzichten onze ogen

en ach, hoe eenvoud zijn raadsel vindt.

Zo andersom is alles, misschien.
Ik zal dit uitleggen.