Carolyn Steel was een belangrijke inspiratiebron voor het Stedennetwerk Stadslandbouw. Negen jaar geleden begeleidde ik dit leernetwerk van pioniers rond lokaal voedsel. Een groepje van 10 mensen die in diverse gemeenten in Nederland aan het pionieren waren met lokale voedselinitiatieven. Pionieren en vernieuwing voelden destijds als mooie woorden voor iets gewoons en vanzelfsprekends. En tegelijk was lokaal, kleinschalig geproduceerd voedsel nog niet zo vanzelfsprekend toen. Nu, nog geen tien jaar later is lokaal voedsel in de hoofden, harten en handen van zoveel meer mensen. Ik realiseer me dat ik nu pas echt kan voelen dat we toen aan het pionieren waren.

Vernieuwing is er niet opeens. Ook niet ‘na-Corona’. Het begint dichtbij, in de harten en hoofden van mensen. Mogelijk kunnen we nu al wel kristallen zien van de toekomst zoals die zich aan zou kunnen dienen. Dat is waar we in het Stedennetwerk Stadslandbouw destijds steeds naar op zoek waren. En die pioniers, vaak tegen de stroom in, met een tomeloze energie verder brachten.